Duitsland wereldkampioen na slijtageslag in Maracana

Duitsland heeft zondag voor de vierde keer in de geschiedenis de wereldtitel veroverd. Het spel van de ploeg van bondscoach Joachim Löw was dan niet zo sprankelend als eerder dit WK het geval was, maar uiteindelijk was het in de verlenging Mario Götze die de Duitsers na een slijtageslag met Argentinië voor het eerst sinds 1996 de eindzege op een groot toernooi bezorgde: 1-0.

De kraker in het Estádio do Maracanã was voor beide teams de langverwachte kans wereldfaam te vergaren op het mondiale podium. Het Duitsland van Löw wilde na de verloren EK-finale van 2008 en de halvefinaleplaatsen op het WK 2010 en het EK 2012 eindelijk eens lof oogstten vanwege het winnen van een grote prijs en niet louter vanwege het getoonde spel, terwijl Messi zich met het veroveren dan de wereldtitel definitief tot de allergrootsten der aarde zou scharen.

Argentinië deed er werkelijk alles aan om onder aanvoering van zijn superster in de thuishaven van aartsrivaal Brazilië voor de derde keer wereldkampioen te worden. Net als in de gewonnen halve finale tegen het Nederlands elftal verdedigde de ploeg van bondscoach Alejandro Sabella op het scherpst van de snede en probeerde het vanuit een compacte defensie de ruimte achter de Duitse verdediging te benutten via snelle tegenstoten.

Die tactiek moest voor Argentinië de weg naar WK-succes zijn, omdat Duitsland vijf dagen na de spectaculaire 7-1 zege tegen Brazilië lang niet altijd in staat bleek de linies gesloten te houden. Het leverde vroeg in de wedstrijd een grote kans op voor Gonzalo Higuaín, die echter verzuimde een fout van Toni Kroos af te straffen. Kort daarna leek de aanvaller van Napoli wél de score te openen toen de volledig vrijgelaten Ezequiel Lavezzi hem bediende, maar het was buitenspel.

De start van Duitsland aan de achtste WK-finale in de historie was sowieso verre van vlekkeloos. Niet alleen mocht het van geluk spreken dat Argentinië niet al vroeg op voorsprong kwam, ook zag het tijdens de warming-up Sami Khedira geblesseerd uitvallen met een kuitblessure en vervolgens tijdens de wedstrijd ook al snel diens vervanger Christoph Kramer. Alle tegenslag ten spijt was het vooral Die Mannschaft die probeerde het spel te maken.

Het wegvallen van Kramer bood wat dat betreft ook uitkomst voor Löw, die zijn kans schoon zag om met André Schürrle al na een half uur een extra offensieve kracht in te brengen. Schürrle was als invaller al goed voor drie goals op dit WK en in de fase na zijn entree slaagde Duitsland er beter in zijn wil op te leggen aan Argentinië. Sergio Romero reageerde echter goed op een schot van de supersub, terwijl Benedikt Höwedes vlak voor rust van dichtbij op de paal kopte.

Het was dé kans voor Duitsland om de leiding te nemen in de reprise van de WK-finales van 1986 en 1990. Omdat ook Messi de massaal aanwezige Argentijnse fans maar niet in vuur en vlam kon zetten, bleef het wachten op een doorbraak. De captain van de Albiceleste maakte weliswaar indruk door Mats Hummels eruit te sprinten, maar kon zijn ploeggenoten niet vinden als hij in kansrijke positie kwam en schoot zelf voorlangs toen hij voor Neuer opdook.

Het missen van die schietkans was wellicht nog het meest typerend voor het gebrek aan topvorm bij de 26-jarige aanvaller, die – in de wetenschap dat zijn land op een WK alleen één keer van Duitsland won onder leiding van Diego Maradona – ook daarna het vernuft miste om Argentinië in navolging van zijn illustere landgenoot naar de wereldtitel te leiden en daarmee de zure nasmaak van het gastland te vergroten.

Want uiteindelijk hield de in de knock-outfase tot dusver onpasseerbare Argentijnse defensie tóch geen stand. Nadat schoten van Müller, Mesut Özil en invaller Mario Götze het benodigde venijn nog hadden gemist en Romero een gevaarlijke inzet van Schürrle had weggestompt, zorgde Götze er uit een voorzet van zijn collega-invaller met een schitterende goal alsnog voor dat een Europees land zich op Zuid-Amerikaanse bodem tot wereldkampioen kroont.

vi.nl