Donegi Abena (26) schokte de vechtsportwereld en het grote publiek toen hij na Collision 7, als tweevoudig wereldkampioen én Grand Prix-winnaar in het lichtzwaargewicht, ineens zijn pensioen aankondigde bij Glory. Aanleiding was niet zijn even daarvoor verloren titelgevecht met Tarik Khbabez. Wél alles wat hij daaromheen meemaakte. Opnieuw.
Nu hij bekendmaakt dat hij terugkeert in de ring, wil hij gaan staan voor fundamentele veranderingen bij de grootste kickboksorganisatie ter wereld. „Het is vaak niet te volgen”, aldus Abena.
Donegi Abena’s manager Karim Erja – tevens sinds jaar en dag de begeleider van Rico Verhoeven – werd die 7e december compleet verrast door de ’pensioenaankondiging’ van zijn vechter. Hij moest talloze gesprekken voeren om Abena terug aan tafel te krijgen met Glory. Zo diep zat het bij de man die zich het voorbije jaar als nieuwe ster had opgeworpen.
„Dit speelt al zó lang bij Donegi”, zegt Erja „Het was een opeenstapeling van factoren die leidde tot zijn te emotionele actie in de ring. Als je wordt uitgejouwd, geeft dat energie. Maar er worden dingen binnen en buiten de ring geroepen waarover hij zelf niet wil uitweiden, maar die gewoon écht niet door de beugel kunnen en waarbij bescherming ontbreekt. Alles kwam op dat moment samen voor hem, maar hij richt zich tot het sportieve.”
Abena weet dat hij zichzelf wellicht in een kwetsbare positie manoeuvreert nu hij nog volop in gesprek is met Glory, onder meer over zijn dit voorjaar aflopende contract. Maar nu de organisatie in een statement publiekelijk heeft aangegeven ’te begrijpen waar zijn frustraties vandaan komen en altijd zoekt naar verbeteringen van de omstandigheden voor zijn vechters’, vindt Abena dat hij zelf ook niet in vaagheden kan blijven hangen. Nu de emotie eraf is, doet hij graag eenmalig publiekelijk zijn verhaal, waarmee Glory al bekend is.

Donegi Abena.
„Achteraf zal blijken of ik genoeg lef heb gehad om dit te vertellen of dat ik dom genoeg ben geweest”, zegt Abena. „Het gesprek met Glory was veelbelovend, maar ik hoop dat we in het nieuwe jaar kunnen zeggen dat het ook realiteit is geworden. We kunnen elkaar allemaal vertellen wat we willen horen op deze wereld, maar het wordt alleen beter als we er samen ook echt iets aan doen. Dat geldt voor alles. Dat móét gebeuren, wil je laten zien dat de vechters écht serieus worden genomen.”
Investeren in mentale en fysieke gezondheid
Abena is lang niet de enige vechter die dagelijks in zijn mentale en fysieke gesteldheid investeert, om in de ring zijn gezondheid op het spel te zetten. Iemand die alles uit eigen zak betaalt om zich te verbeteren in de diverse facetten van het kickboksen, terwijl Glory-vechters bij lange na niet zo goed worden betaald als bijvoorbeeld hun UFC-collega’s (MMA). De meesten durven zich niet uit te spreken, omdat zij letterlijk vechten voor hun inkomen en hun weg naar de top.
Maar de zorgen van Abena worden al langere tijd breed gefluisterd. „Ik brand elke dag voor deze sport, fysiek en mentaal”, stelt Abena. „Als ik iets doe, is het fulltime, het is mijn levensstijl. De waardering haal ik uit het kunnen krijgen wat je toekomt. Daar is rechtlijnigheid voor nodig, er moet duidelijk zijn welke regels worden nageleefd. En juist dat ontbreekt. De manier van jureren verschilt per event, niemand snapt hoe de ranking tot stand komt en talenten worden gekilld.”
Voorbeelden van arbitrage
Abena heeft voorbeelden te over. Tijdens zijn eerste titelgevecht met Tarik Khbabez in maart afgelopen jaar betrad diens trainer bijvoorbeeld de ring. Volgens de reglementen is het gevecht bij zo’n tussenkomst direct over en zou Abena hebben gewonnen. Er werd niets mee gedaan en later ook niets meer over gezegd. Abena was woest en twijfelde ernstig over deelname aan de later door hem gewonnen Grand Prix. „En dan had ik hem in dat gevecht ook nog vaker geraakt dan andersom, maar ik verloor op split decision”, aldus Abena, die dit in december opnieuw beleefde.
In de Gelredome zagen alle toeschouwers ook het toegetakelde gezicht van Khbabez, die amper nog kon lopen. „Damage (de aangerichte schade bij een tegenstander, red.) weegt volgens de regels heel zwaar”, aldus Abena. „Ik had hem ditmaal dus meer geraakt én meer schade aangericht. Waar baseert een jury zijn scores dan op? Toen ik de scores na de eerste rondes op het scherm zag, bekroop me het gevoel dat ik tegen méér dan alleen Tarik aan het vechten was. Werd het wéér zo’n dag? Daar verdween deels mijn focus, wat volledig mijn fout was en daar moet ik zelf aan werken. Niets ten nadele van Tarik, want hij heeft goed gevochten. Maar het continu op andere manieren tot stand laten komen van de scores, valt ook voor de kijkers thuis niet meer te volgen. De geluiden dat het amateuristisch overkomt, kan ik begrijpen. Ik vind dat we daar met de VON (Vechtsportorganisatie Nederland, die de juryleden levert, red.) wel echt over om tafel moeten. Dit gebeurt te vaak en geeft te veel vraagtekens. We willen toch serieus genomen worden?”

Donegi Abena over zijn terugkeer in de ring.
Vaak lijkt er een hapsnapbeleid te worden losgelaten op de jurering. Tijdens Glory 96 in oktober gebeurde het zelfs dat tijdens drie partijen een extra ronde moest worden gevochten om de beslissing te brengen en óók het titelgevecht tussen Chico Kwasi en Tyjani Beztati eindigde in een draw. Iets dat zelden voorkomt, gebeurde dus vier keer op een avond.
“De jurering verschilt per event en niemand snapt de ranking”
„Dat is niet te volgen en hetzelfde geldt ook voor de ranking”, aldus Abena, die momenteel na kampioen Khbabez, Bahram Rajabzadeh en Sergej Maslobojev als vierde wordt ingeschat in de lichtzwaargewichtdivisie. „Terwijl ik Rajabzadeh in maart zwaar knock-out sloeg in de finale van de Grand Prix…”, zegt Abena over de man die na een knock-down binnen 45 seconden minutenlang weerloos in de touwen hing en later dat jaar in het zwaargewicht verloor van Levi Rigters. Vorige maand won Rajabzadeh op Collision 7 van een nog nietszeggende tegenstander als Daniel Stefanovski. Wél is Rajabzadeh door zijn druistige en spectaculaire vechtstijl de nieuwe publiekslieveling.
„Hetzelfde geldt voor Maslobojev”, vervolgt Abena over de man ten koste van wie hij in maart 2023 zijn eerste titel won. Maslobojev verloor de halve finale van de Grand Prix van Rajabzadeh, overigens na een controversiële kopstoot die zijn lip scheurde. Vervolgens won hij van de laaggeklasseerde Bogdan Stoica en in december van Stefan Latescu (knock-out geslagen door Abena in ronde 1 van de Grand Prix, red.). „Wat heeft meer waarde?”, vraagt Abena zich af. „Ik vind dat veel meer gekeken moet worden naar de weerstand en manier waarop overwinningen tot stand komen.”
Match-ups
Ook de zogeheten match-ups wekken soms verbazing. Zo diende Abena in november vorig jaar, tijdens Collision 6, ineens zijn titel te verdedigen tegen ’de nieuwe Badr Hari’: Mohamed Touchassie. De grote belofte die een maand eerder een spectaculair debuut kende in het middengewicht en toen plots een gewichtsklasse hoger voor de titel mocht gaan. Abena domineerde, niet geheel verrassend, vijf rondes lang. Zoals Teodor Hristov in februari voor de titel mag gaan in de enorm sterke welterweight-divisie, na vier winstpartijen tegen de momenteel qua ranking mindere goden daarin.
„Ik werd zelf ook eens voor de leeuwen geworpen en verloor vier partijen op rij”, aldus Abena, die van trainer achtte te switchen (van Mike Passenier naar Said El Badaoui, red.) en zijn geluk hervond. „Er moet zuinig worden omgegaan met supertalenten. Vechters willen graag vechten. Altijd en zéker wanneer ze snel onvoorziene kansen worden geboden en de top aan de horizon verschijnt. Maar Glory mag daarin ook zuinig zijn op zijn potentiële sterren.”
Abena en zijn management zullen snel de gesprekken met Glory vervolgen. „Uiteindelijk hoop ik dat we er allemaal beter van worden”, aldus Abena. „De vechters, Glory en de fans die naar ons kijken.”
Bron:Telegraaf.nl



