Twitter ontplofte tijdens Vitesse-Ajax (#vitaja). De frustratie die zich maandenlang had opgehoopt in de ziel van de Ajax-fan, spoot eruit. Cynisme, verontwaardiging, boosheid en gelatenheid om weer een flutwedstrijd, met een explosie van woede na de 1-0 van Vitesse als apotheose.
Het armzalige spel van de gevallen grootmacht wordt niet meer met de mantel der liefde bedekt, daarvoor is de achterstand op PSV alsmede het punt- en gezichtsverlies te groot.
Zelfs de meest verstokte adepten van Johan Cruijff voelen dat Ajax sinds zijn fluwelen revolutie weinig opschiet. Sterker nog, onder het bewind van zijn discipelen is het spel van de Amsterdammers letterlijk achteruit gehold.
Die reality check lijkt vooralsnog aan de clubleiding voorbij te gaan. Veel anders dan ‘vasthouden aan het beleid, geen financieel onverantwoorde aankopen, pas oordelen als de individueel geschoolde B1-spelers rijp zijn’, heb ik nog niet gehoord.
Marc Overmars (directeur voetbalzaken) blijft als een Dagobert Duck op een berg geld zitten die tien keer de begroting van PEC Zwolle bedraagt, de club die Ajax in de bekerfinale (5-1) en in de ‘strijd’ om de Johan Cruijff Schaal voor eigen publiek afschuwelijk te kijk zette (0-1).
Het is niet zo dat Overmars nooit iets koopt trouwens, de rij missers achter zijn naam begint een aardige lengte te krijgen.
De laatste aankoop heet Daley Sinkgraven, 19 jaar, zeven miljoen euro. De druk op zijn amper volgroeide schouders zal enorm zijn, tenzij ook hij onder het mom van ‘leerproces’ wordt verwezen naar de competitie waar een duel tussen Jong FC Twente en Jong PSV 72 betalende toeschouwers trok.
Misplaatste arrogantie
Nee, ik ben geen fan van dit Ajax, u merkt het. De club kon me zeer bekoren tijdens de lichtingen van Cruijff, Marco van Basten, Dennis Bergkamp, Patrick Kluivert en Rafael van der Vaart, hun arrogantie beviel me zelfs, maar de laatste tien jaar? Een hoop geschreeuw om niets.
Misplaatste arrogantie van dertien in een dozijn spelers en fans die uitzinnig raken van spuuglelijke overwinningen, hebben de gunfactor die ik had laten verdampen en ervoor gezorgd dat ik met enig leedvermaak keek naar de landstitels van PSV in 2005, 2006, 2007 en 2008 en die van AZ en FC Twente daarna.
Daarom ook, moest ik soms een beetje gniffelen. Bijvoorbeeld als er een Amsterdams toptalent werd weggekaapt door geesten van modern football als Chelsea en Manchester City, clubs die lichtjaren voorliggen op Ajax qua status en begroting. ‘Ajax wil met eigen jeugd de Europese top bestormen.’ Ik bedoel: hoe naïef kun je zijn?
De verontwaardiging toen dat Noorse talent van 16 jaar koos voor het geld van Real Madrid in plaats van de topopleiding bij Ajax waar hij zich als voetballer zo goed had kunnen ontwikkelen! Benieuwd hoe Richairo Zivkovic daar tegenaan kijkt, de jonge spits die van FC Groningen kwam en in Jong Ajax nog altijd probeert te wennen aan een verheven systeem dat bij Ajax 1 slechts door Davy Klaassen wordt beheerst.
Propvolle kas
Afgelopen maandag keek ik tijdens de lancering van het magazine Helden naar het gepijnigde gezicht van Frank de Boer en hoorde hem zeggen dat hij slecht had geslapen na de nederlaag tegen Vitesse. Met berusting in zijn stem antwoordde hij op de vraag of er nog versterkingen zouden komen: ‘Nee, geen versterkingen.’ Zoals ik hem eerder had horen zeggen dat hij geen verbetering ziet bij zijn spelers.
Veel fans noemen het huidige Ajax-elftal zelfs het slechtste dat ze ooit hebben gezien. Daarin zouden ze best eens gelijk kunnen hebben. Ondanks allerlei beloftes, een propvolle kas en de aanwezigheid van een toptrainer (Iedereen is het eens: aan Frank ligt het niet) werd er in de laatste 180 minuten voetbal tegen Feyenoord en Vitesse driemaal op doel geschoten.
Het pleit trouwens voor de huidige Ajax-coach dat hij Overmars en diens medeverantwoordelijken Dennis Bergkamp, Wim Jonk en Edwin van der Sar nooit publiekelijk afvalt.
Rotte vruchten
Bij mij is de lol er inmiddels wel vanaf, het is niet leuk meer om Ajax zo te zien worstelen. Leedvermaak heeft plaatsgemaakt voor medelijden, zo’n beetje het ergste wat een Ajacied kan overkomen.
Medelijden met de fans, met Overmars en de zijnen, maar bovenal met de grote Johan Cruijff, de beste voetballer die Nederland ooit voortbracht. Het zijn immers de rotte vruchten van zijn revolte waar we naar zitten te kijken, het is zijn gezichtsverlies.
Of piept Jopie er straks gewoon weer tussenuit?
Door: NU.nl
