Na het overlijden van Franz Beckenbauer eerder dit jaar treurt Duitsland nu opnieuw om het heengaan van een sleutelfiguur van het gewonnen WK’90 in Italië. Op slechts 63-jarige leeftijd is Andreas Brehme aan een hartstilstand overleden, heeft zijn levenspartner Susanne Schäfer bevestigd aan Duitse media.
Brehme was de man die de beslissende penalty erin schoot in de finale van het WK’90 tegen Argentinië, wat het absolute hoogtepunt was van een zeer geslaagde carrière. De linksback uit Hamburg zou tot 86 interlands komen voor ’Die Mannschaft’ en vierde grote successen als clubvoetballer bij met name Bayern München en Internazionale. Daar vormde Brehme samen met Lothar Matthäus en Jürgen Klinsmann een Duits supertrio, zoals stadsgenoot AC Milan in die tijd met Marco van Basten, Ruud Gullit en Frank Rijkaard een Nederlands supertrio had.
De uit Hamburg afkomstige Brehme zou nooit profvoetbal spelen in zijn geboortestad en bestormde de voetballadder via 1.FC Saarbrücken in het Saarland en 1.FC Kaiserslautern uit Rijnland-Palts. Als speler van 1.FC Kaiserslautern maakte de linksachter al zijn debuut in ’Die Mannschaft’. In 1986 werd hij gekocht door topclub Bayern München, waarmee hij in 1987 landskampioen zou worden.
Oranje
Als international zou Brehme zesmaal het pad van Oranje kruisen. De halve finale van het EK’88 en een groepswedstrijd op het EK’92 werden door Nederland gewonnen, maar op het WK’90 was Duitsland in een tumultueuze achtste finale te sterk voor Oranje. In die wedstrijd kregen Frank Rijkaard en Rudi Völler rood na het befaamde spuugincident. Brehme tekende bij die 2-1 zege in de 82e minuut voor de tweede Duitse treffer.
Verder zou Brehme met ’die Mannschaft’ nog tweemaal tegen Nederland spelen in de kwalificatie voor het WK’90, wat resulteerde in twee gelijke spelen, en een oefenduel met Oranje in 1986 winnen. Brehme kwam in totaal tot acht doelpunten voor de nationale ploeg. Drie daarvan maakte hij tijdens het WK’90, toen hij op zijn absolute hoogtepunt was voor de Duitse nationale ploeg. Sowieso was Brehme opvallend vaak productief op grote toernooien. Ook op het WK’86 in Mexico en het EK’88 in eigen land trof hij doel. Op het WK’86 bezorgde Brehme met een benutte penalty in de halve finale tegen Frankrijk de Duitsers een plek in de finale, waarin Argentinië de sterkste was.
Terug naar Kaiserslautern
Ook met Inter had Brehme succes. Hij werd in 1989 Italiaans kampioen met de Italiaanse club en in 1990 legden de blauw-zwarten beslag op de UEFA Cup. Na vier seizoenen Inter en een intermezzo van één jaar bij Real Zaragoza keerde Brehme in 1993 terug bij zijn oude club 1.FC Kaiserslautern. Dat werd nog een bewogen episode in zijn leven, want in het seizoen 1995/1996 won hij niet alleen met zijn club de Duitse beker, maar degradeerde hij ook met ’Die Roten Teufel’ uit de Bundesliga. Daarmee kwam voor de club een einde aan een aaneengesloten periode van 33 jaar op het hoogste niveau. In het seizoen 1996/1997 werd 1.FC Kaiserslautern direct weer kampioen van de 2.Bundesliga om vervolgens in het seizoen 1997/1998 kampioen van Duitsland te worden, een unieke opeenvolging van prijzen.
In 1998 beëindigde Brehme op 37-jarige leeftijd bij 1.FC Kaiserslautern zijn professionele carrière. De voormalige linksback startte daarna een trainersloopbaan op, maar die kwam niet echt van de grond. Brehme was even trainer van 1.FC Kaiserslautern, SpVgg Unterhaching en assistent bij VfB Stuttgart, maar als trainer stootte hij niet door tot de top. De laatste jaren was hij actief als ambassadeur voor de Duitse voetbalbond.
Verslagenheid
In de voetbalwereld is met verslagenheid gereageerd op het overlijden van de voormalige Duitse international. „Andreas Brehme zal voor altijd in ons hart zijn, als een wereldbekerwinnaar en nog belangrijker als een heel speciaal persoon”, laat zijn voormalige club Bayern München weten op X.
