Als Oranje vanavond Turkije verschalkt, speelt het woensdag in de halve finale van het EK tegen Engeland. De ploeg van de bekritiseerde bondscoach Gareth Southgate imponeerde tegen Zwitserland opnieuw allesbehalve, maar mag na weer een ontsnapping – ditmaal na penalty’s – in Dortmund opnieuw een gooi doen naar een plek in de EK-finale: 1-1 (5-4).
Nadat Trent Alexander-Arnold de beslissende penalty hard in de kruising ramt, sprint en duikt hij de armen van keeper Jordan Pickford in. Teamgenoten volgen hem vanaf de middenlijn en bank. Aan de zijlijn wordt Gareth Southgate stevig klem genomen door de andere stafleden. Duizenden Engelse fans brullen alweer mee op het Sweet Caroline. Ook tegen Zwitserland hielden spelpeil en -vreugde niet over, leken ze daarvoor het loon van de angst te krijgen. Maar wederom kropen ze door het oog van de naald en mogen ze woensdag in Dortmund – en mogelijk tegen Oranje – een gooi doen naar de volgende EK-finale.
Dat was vooral te danken aan een feilloze strafschoppenreeks van de Britten, nadat ze Manuel Akanji als eerst zagen missen. Hij werd getroost door zijn ploeggenoten. EK-surprise Zwitserland, dat vorige week titelhouder Italië overtuigend had verslagen, kwam in de kwartfinale tegen Engeland heel dicht bij een dubbele primeur. Nog nooit eerder bereikte het de halve finale van een EK. Als de ploeg van bondscoach Hakan Yakin daarin slaagde, dan werd het bovendien meteen het eerste land dat beide finalisten van de vorige editie te verslaan op een EK. En net als de Italianen, leken ook de Engelsen op basis van de voorgaande duels rijp voor een voortijdige eliminatie tegen de frivole Zwitsers.
Van het It’s Coming Home waar de Engelsen zich tijdens eindtoernooien maar al te graag aan vastklampen, was na een groepsfase met één zege en twee schamele treffers al weinig over. Laat staan nadat The Three Lions in de achtste finale tegen Slowakije een minuut verwijderd waren van een ongekende afgang. Dat werd afgewend door een omhaal van Real Madrid-ster Jude Bellingham, waarna Bayern-spits Harry Kane Engeland in de verlenging naar de kwartfinale en Southgate alsnog naar zijn honderdste interland kopte.
Heel even leek de stevig bekritiseerde bondscoach daarin een manier te hebben gevonden om zijn ploeg vol sterren van dynamisch, aanvallend voetbal te voorzien. Niet Phil Foden, maar Bellingham begon op papier op links. Doordat de rechtsbenige linksback Kieran Trippier bij balbezit naar de aanval opstoomde, konden beide Engelse parels als schaduwspitsen achter Kane opereren.
Heel even, leverde dat, met de handige Bukayo Saka op rechts ook, wat frivoliteiten en schoten van afstand op. Maar verder speelde het – vooraf – als favoriet beschouwde Engeland weer barweinig klaar. Ook Zwitserland stelde daar voor rust, ondanks een aardig begin, niet veel tegenover. Net als de vorige twee kwartfinales, viel ook in Düsseldorf in de eerste helft geen schot op doel te noteren.
Het ontstane schaakspel nam rust nog slaapverwekkendere vormen aan. Tot een kwartier voor tijd, toen Fabian Schär langs Kieran Trippier, teamgenoot bij Newcastle United glipte en de bal bij Dan N’Doye bracht. Diens voorzet werd getoucheerd door John Stones, waarna de Zwitserse spits Breel Embolo, al glijdend en met zijn tenen de bal over de doellijn duwde: 0-1.
Opnieuw hingen de titelaspiraties van Engeland aan een zijden draadje. Hielden die in Düsseldorf dan echt op? En betekende dat dan meteen het einde van Southgate, die in acht jaar als bondscoach het voetbalgekke land louter betonvoetbal voorschotelde en daarmee in Duitsland dus ook geen prijs ging oogsten? Of perste zijn ploeg, die tot dan toe in Duitsland een dramatisch aantal van twaalf schoten op doel in vijf duels had gelost, er net als afgelopen zondag nog een wonderbaarlijke ontsnapping uit?
Nou, Engeland zette vijf minuten later al de eerste stap naar de volgende wederopstanding. Southgate bracht Luke Shaw, Eberechi Eze en Cole Palmer. Onmiddellijk werden de Zwitsers omsingeld en meteen met resultaat ook. Saka werd op de flank gevonden. Hij dribbelde naar binnen, dreigde, gleed een paar meter door en krulde de bal vervolgens laag, via de binnenkant van de paal in de verre hoek (1-1).
Achter het doel konden Britse fans hun geluk niet op. Ze leefden weer, vijf minuten nadat ze aan de overkant de afgrond zagen naderen. Wel waren ze, net als tegen de Slowaken, veroordeeld tot een verlenging, aangezien ze beide ploegen – uit angst voor de knock-out – ook weer terug zagen schakelen naar de eerste versnelling.
In die barrage nam Declan Rice het doel als eerst onder vuur. Yann Sommer hield diens streep van afstand wel uit de hoek en was een paar minuten later ook paraat toen Bellingham raak dacht te krullen. In de tweede helft van de verlenging kreeg Zwitserland het ticket voor de halve finale bijna beet via drie invallers. Eerst Xherdan Shaqiri, die met een ingedraaide corner op de lat bijna zijn volgende wereldgoal op een eindtoernooi te pakken had. Daarna konden ook Zeki Amdouni en Silvan Widmer een penaltyreeks niet voorkomen.
Spaarzaam gejuich klonk in de Engelse vakken toen Kyle Walker (de onzichtbare en gehavende captain Harry Kane was gewisseld) de toss won. En ze bleven brullen en klappen, toen ze Manchester City-verdediger Manuel Akanji de eerste voor Zwitserland meteen zagen missen en hun landgenoten vijf strafschoppen feilloos in het hoekje zagen duwen. Engeland staat in de halve finale van het EK, al ging dat allesbehalve moeiteloos.
Bron:ad.nl | Hoofdfoto: Engeland viert feest. © Pro Shots / Niels Boersema
