De honkballers van San Francisco Giants hebben de World Series gewonnen. In de beslissende zevende wedstrijd wonnen de Giants in Kansas City met 3-2 van de Royals, waardoor het winnende vierde punt in de best-of-seven-series werd binnengehaald. Na 2010 en 2012 betekent het voor de ploeg van de Nederlandse slagcoach Hensley Meulens de derde titel in vijf jaar en daarmee blijft ‘de magie van de even jaren’ van kracht.
In de eerste zes wedstrijden van de World Series bleken de ploegen enorm aan elkaar gewaagd. De score ging op en neer en het momentum verschoof voortdurend van San Francisco naar Kansas City. De Royals konden terugvallen op een sterke slagploeg en een aantal constante relievers. De Giants hadden pitcher Madison Bumgarner. Hij maakte ook in de beslissende wedstrijd het verschil.
“Het gaat alleen om vandaag”
Het slotduel werd de ‘battle of the bullpens’. Waar normaal gesproken zo’n acht pitchers zitten te wachten op een korte invalbeurt, hadden beide coaches nu ook een aantal startende werpers op de bank geposteerd. In de allerlaatste wedstrijd van het seizoen hoefde tenslotte niemand meer gespaard te worden. Royals-coach Ned Yost zei vooraf: “Het hele seizoen, meer dan 175 wedstrijden, denk je altijd al een beetje aan de volgende wedstrijd. Morgen weer een dag. Nu niet. Nu gaat het alleen om vandaag.”
Bumgarner gooide zondag negen foutloze innings voor de Giants en zou in het reguliere seizoen pas na vijf dagen weer ingezet worden. In de finale was hij echter hard nodig. Nadat de Giants in de tweede inning een 2-0 voorsprong hadden genomen, kwam thuisploeg Kansas City onmiddelijk weer op gelijke hoogte (2-2). Startend werper Tim Hudson hield daardoor slechts anderhalve inning stand.
Bumgarner ongenaakbaar
Dankzij een honkslag van aangewezen slagman Michael Morse pakten de Giants in de vierde innnig een minimaal verschil. Vanaf dat moment was het zaak de 3-2 voorsprong te verdedigen en daarom werd voor het laatste deel van de wedstrijd (inning 5 tot en met 9) sterwerper Bumgarner ingezet. Hij schreef in zijn eentje geschiedenis.
De eerste slagman, Omar Infante, wist het honk nog te bereiken, maar daarna bleek Bumgarner opnieuw ongenaakbaar. Dat de drie sterke relievers van de Royals ook nagenoeg foutloos gooiden, maakte niet meer uit. De 3-2 bleek genoeg om de titel te kunnen pakken.
“Ik ben een beetje moe”
Bumgarner werd, en dat verbaasde helemaal niemand, uitgeroepen tot MVP van de World Series. Nog nooit gooide een pitcher zoveel innings in de play-offs (52.2) en in de World Series (21). En nog nooit was het gemiddeld aantal punten dat een werper in de World Series tegen kreeg tegen zo laag (0.25).
“Weet je wat. Ik kan er niet meer over liegen. Ik ben nu wel een beetje moe”, zei de held achteraf op een persconferentie. Lorenzo Cain, een van de uitblinkers bij de Royals zei vervolgens over zijn tegenstander: “Als ze Bumgarner niet hadden gehad, hadden wij waarschijnlijk gewonnen. Maar ja, ze hadden hem wel.”
nos.nl
