Hoewel hij na zijn epische Ronde van Spanje door velen wordt gezien als een soort superheld, toonde Tom Dumoulin zijn menselijkheid in Parijs-Nice. Door een opkomende ziekte en pech op de slotdag eindigde hij op een teleurstellende twaalfde plaats.
„Die laatste dag in een etappekoers wordt zo wel een dingetje”, doelde hij tevens op die ’beruchte’ laatste serieuze koersdag in de Vuelta a España, waarin hij de eindzege verspeelde.
Met keelpijn stond Dumoulin gisteren op, oftewel: „Een bang hartje om te rijden”, zoals hij het zelf omschreef. „En op het moment dat het peloton in stukken lag (op de Col de Calaison, red.) kreeg ik een lekke band. Terug komen, kostte me te veel kracht. Als ik op de vijfde plek was blijven staan, zou ik tevreden zijn. Maar twaalfde worden, dat is niks, hè.”
‘Nooit zo goed’
Toch kan Dumoulin met een prima gevoel terugblikken op de overige dagen. „Als ik deze slotdag even niet meetel, ben ik eerlijk gezegd in maart nog nooit zo goed in vorm geweest als deze week. Het is nog vroeg in het seizoen en mijn echte hoofddoelen (zoals de Giro, red.) komen later”, zei de 25-jarige Limburger, die op 1.53 van eindwinnaar Thomas op Promenade des Anglais over de eindstreep kwam.
Bron: Telesport
