Pep Guardiola is voor even terug bij de club waar hij als speler en trainer furore maakte. Hij staat tegenover het team dat hij zelf het beste elftal ter wereld maakte.
“Doe je gordels om”, zei Pep Guardiola tegen de media toen hij werd gepresenteerd als nieuwe trainer van Barcelona. “We gaan een ritje maken.” Daar had hij geen ongelijk in. Wat volgde was een periode die ieders stoutse dromen overtrof. Guardiola schreef geschiedenis met Barça in het meest succesvolle tijdperk ooit van de club.
De Catalaanse coach werd neergezet als onervaren, maar de voormalig aanvoerder van de club liet direct zien wat hij van plan was. Bij zijn presentatie in juni 2008, na een seizoen als trainer van Barcelona B, liet hij weten dat Ronaldinho, Deco en Samuel Eto’o niet in zijn plannen voorkwamen.
Dat was nogal een statement van een beginnende trainer, maar Guardiola was in de maanden daarvoor druk bezig geweest met het analyseren van de ploeg en hoe hij het elftal weer succesvol kon maken. Ronaldinho was al enige tijd niet meer de ster van voorheen. En nadat hij eerst werd gezien als mentor van Lionel Messi, leek het er vooral op dat de Braziliaan een slechte invloed had op de jonge Argentijn.
Datzelfde kon gezegd worden van Deco. Guardiola maakte zich zorgen dat de twee Brazilianen (Deco naturaliseerde zich namelijk tot Portugees) Messi op het slechte pad zouden brengen. Eto’o werd geizen als
tikkende tijdbom, mede door zijn slechte relatie met Ronaldinho die voor een tweespalt in de kleedkamer zorgde.
Maar na het vertrek van Ronaldinho en Deco zag Guardiola dat Eto’o veranderde en uiteindelijk werd het besluit genomen dat de Kameroener mocht blijven. Voorlopig althans.
Die zomer haalde Pep onder meer Sergio Busquets bij de A-selectie en er werden enkele belangrijke spelers gehaald. Zo keerde Gerard Piqué terug van Manchester United, kwam Dani Alves over van Sevilla en ook Martin Cacares, Seydou Keita, Aliaksandr Hleb en Henrique kwamen naar Camp Nou. Niet alle spelers waren even succesvol, maar de basis werd in elk geval gelegd.
Wij houden van je, Pep! | Barça-fans eren Guardiola tijdens zijn laatste duel
Guardiola’s voorganger Frank Rijkaard was van mening dat Barcelona meer fysieke kracht nodig had op het middenveld. Maar Pep geloofde erin dat Xavi en Andrés Iniesta de middenlinie konden dragen, zolang het hele team meeging in het balbezit- en pressingsysteem. Het doel was om de bal zoveel mogelijk in de ploeg te houden en direct terug te veroveren zodra de tegenstander deze had.
Een verrassende 1-0 nederlaag bij zijn debuut in de Primera División zorgde voor wat twijfels, maar Barcelona voetbalde al een stuk beter. Ook toen de volgende wedstrijd thuis met 1-1 gelijkgespeeld werd tegen Racing Santander. Met slechts één punt begon de druk al wat toe te nemen, maar Barcelona won vervolgens met 6-1 op bezoek bij Sporting Gijón.
“Toen Barcelona Pep contracteerde zei ik ‘Madre mia – we gaan nu vliegen”, zou Xai jaren later zeggen.
En dat gebeurde ook. Na de winst in Gijón steeg Barça op en won het de Copa del Rey, de Primera División met negen punten voorsprong op Real Madrid en vervolgens ook nog de Champions League.
Vergeleken met het team van Rijkaard dat tweemaal kampioen werd en een Champions League, had Barcelona een beter positiespel. De ploeg was over het gehele veld verbeterd. En elke speler was individueel ook beter geworden.
Messi bereikte een geheel nieuw, hoog niveau onder Guardiola, door 38 goals te maken in 2008/09. “We hebben een geweldige tijd gehad toen Pep hier was”, zei de Argentijn dinsdag op de voorafgaande persconferentie. “In die periode ben ik als voetballer het meest gegroeid.”
In het doel werd Victor Valdés een soort sweeper-keeper, een libero die ver van zijn eigen doel verdedigt en de defensie helpt. Natuurlijk maakte hij wel eens een foutje, maar hij vulde deze rol perfect in en stond meermaals aan de basis van een succesvolle aanval.
In de verdediging hield Carles Puyol zijn plek als leider en organisator, terwijl hij beurtelings werd bijgestaan door Rafael Marquez of Piqué als opbouwende verdediger. Dani Alves bracht aanvallende impulsen als rechtsback, terwijl de meer verdedigende Eric Abidal op links voor de balans zorgde.
Op het middenveld konden Xavi en Iniesta naar hartenlust de bal overspelen en druk zetten op de tegenstander. Dit kwam vooral doordat Sergio Busquets in hun rug de verdedigende taken op zich nam. Hij werd een beetje de Guardiola van het nieuwe Barcelona en stond zowel de verdediging als het middenveld bij.
In de aanval excelleerde Messi met een ontketende Eto’o die zich graag wilde bewijzen. Ook Thierry Henry was nog van grote waarde en schikte zich in een rol aan de linkerkant.
De filosofie van de club zat er bij Guardiola goed in, aangezien hij op zijn 13e al deel uitmaakte van Barcelona. Pep schaafde aan het systeem dat hij zelf ooit had geleerd van Johan Cruijff. Later speelde hij onder Bobby Robson, Louis van Gaal en Juanma Lillo. Ook bracht hij tijd door met Marcelo Bielsa, Rcardo La Volpe en Cesar Luis Menotti, die in 1986 het WK won met Argentinië. Al deze trainers hadden in zekere mate invloed op de trainerscarrière van Guardiola.
En natuurlijk was Pep op het veld al een soort trainer. In het Dream Team van Johan Cruijff en daarna was Guardiola degene die de lijnen uitzette. Met al deze kennis en vaardigheden leidde hij Barcelona naar zes prijzen in zijn eerste seizoen, de Supercups en het WK voor clubs meegerekend.
De problematische Eto’o vertrok na Peps eerste seizoen en werd vervangen door Zlatan Ibrahimovic. In de bekertoernooien kwam Barcelona echter tekort in 2009/10, door nederlagen tegen Sevilla en Internazionale. Ibrahimovic werd geen onverdeeld succes en kon niet goed overweg met Guardiola. Hun relatie was aan het einde van dat seizoen dusdanig vertroebeld dat Guardiola al een nieuw plan in zijn hoofd had: Messi werd een valse nummer 9.
Er was al enkele keren met Messi als centrale aanvaller geëxperimenteerd en Guardiola was overtuigd van de kwaliteiten van Messi. Als valse spits zou Messi nog meer aan de bal komen en de coach kreeg gelijk:Leo maakte er 47,53 en 73 in de volgende drie seizoenen onder Guardiola.
Nadat Barcelona voor de tweede keer op rij kampioen was, begon de ploeg in 2010/11 met een nieuwe spits: David Villa. Maar de voormalig speler van Valencia werd aan de linkerkant gezet en moest zich schikken in een bijrol. Met Messi in de punt werkte dit echter uitstekend. Een derde titel volgde, evenals een tweede Champions League.
Het hoogtepunt was waarschijnlijk de 5-0 zege op het Real Madrid van José Mourinho in Camp Nou. “Wat een voetbal, wat een dominantie”, zei Xavi deze week. “We hadden de bal constant in ons bezit. Als we ‘m kwijt waren, veroverden we ‘m direct. Dit was voetbal op zijn best.”
En hoewel het sublieme Barça dat jaar niet de treble won door een nederlaag tegen Real Madrid in de Copa del Rey-finale, werd De Koninklijke in de halve finale van de Champions League wel verslagen. In de finale volgde een nieuwe show, ditmaal tegen Manchester United op Wembley.
Guardiola’s laatste seizoen bij Barcelona eindigde zonder titel, welke naar Real Madrid ging. In de halve finale van de Champions League werd verloren van Chelsea, maar toch won Barça vier prijzen: de Spaanse Supercopa, de UEFA Super Cup, het WK voor Clubs en de Copa del Rey.
Dat betekende veertien van de negentien mogelijke prijzen in vier seizoenen. Nog beter dat de elf prijzen die Cruijff won met Barcelona tussen 1988 en 1996.
Maar Guardiola was hierna leeg. Hij had alles gegeven wat hij in zich had en was zichtbaar vermoeid van de vier slopende seizoenen. Ook voelde hij weinig steun van de nieuwe directie, die geleid werd door Sandro Rosell. Guardiola besloot om een welverdiende sabbatical te nemen in New York.
“Ik vertrek met een tevreden gevoel”, zei hij na het omhoog tillen van de Copa del Rey, zijn laatste prijs. “Ik ben blij dat ik onderdeel mocht uitmaken van dit proces en de filosofie die ik slechts heb voortgezet.”
Het was een mooie statement en een teken van bescheidenheid van de man die van Barcelona de beste club ter wereld maakte. Sindsdien wordt hij met node gemist in Camp Nou.
Goal.com
