Nyls Korstanje, Stan Pijnenburg, Arno Kamminga en Kai van Westering hebben als afsluiter een zilveren medaille gepakt op het WK in Doha op het onderdeel 4×100 meter wissel. De estafetteploeg eindigde in het kielzog van de Amerikanen, die de laatste twee WK’s ook al met de zege aan de haal gingen.
Nederland hield in de slotfase net genoeg over (3.31,23) om Italië voor te blijven (3.31,59). De goede race betekende opnieuw een aanzienlijke verbetering van het Nederlands record, dat de estafetteploeg in de voorronde ook al had verbroken (3.32,89).
Kai van Westering ging in baan 5 van start namens Nederland. Arno Kamminga nam het met een vijfde plek in de tussenstand van hem over. Die zorgde ervoor dat Nederland bij de entree van Nyls Korstanje op de tweede plek stond.
De Amerikanen gingen aan de leiding met Nederland aanvankelijk als enige serieuze achtervolger. Ook toen Korstanje was uitgezwommen. Stan Pijnenburg zette alles op alles, maar het bleek niet genoeg om de Verenigde Staten van de zege af te houden. Wel wist hij een aanval van de Italianen knap af te wenden.
Estafettezwemsters vijfde op 4×100 meter wissel
Tes Schouten, Kim Busch, Maaike de Waard en Kira Toussaint zijn er op de 4×100 meter wissel niet in geslaagd een medaille te pakken. De estaffezwemsters zagen favoriet Australië met goud aan de haal gaan. Nederland eindigde in 4.00,24 op plek vijf.
De dit WK ijzersterke Marrit Steenbergen ontbrak bij de Nederlanders, Kim Busch nam haar plek in. Zij moesten Australië, de grote favoriet voor de winst, zien af te troeven.
Toussaint startte namens Nederland. Ze gaf op de vierde plek het stokje over aan Schouten. Die moest op haar beurt alles op alles zetten om een betere notering klaar te spelen. Het was een zware bevalling voor Schouten; De Waard moest halverwege vanaf een zesde plek strijden. Busch ging als laatste van start. Ze wist nog één plekje op de ranglijst te stijgen.
Australië zwom voor de volste tribunes in Doha tot nu toe naar het goud (3.55,98). Zweden (3.56,35) bleef Canada (3.56,43) nipt voor in de strijd om het zilver.
Olympische Spelen
De estafettezwemmers plaatsten zich al met een nationaal record op deze 4×100 meter wissel met overtuiging voor de Olympische Spelen van Parijs. De mannen deden op de vorige WK niet mee omdat Nederland geen rugslagspecialist had en moesten daardoor in de series in Doha nog een goede tijd neerzetten. Met WK-debutant Van Westering (20) als specialist op de rugslag zwom Nederland de tweede tijd (3.32,89).
Met verder Corbeau (school), Korstanje (vlinder) en Pijnenburg (vrij) plaatsten de zwemmers zich daarmee ook eenvoudig voor de strijd om de medailles van zondagavond. De Amerikaanse zwemmers wonnen de series in 3.32,53.
Het vorige Nederlands record stond op naam van Nick Driebergen, Lennart Stekelenburg, Joeri Verlinden en Sebastiaan Verschuren uit 2012 (3.33,46).
Door de komst van Van Westering ziet coach Patrick Pearson ook dit nummer nu als kans op olympisch succes. Met deze tijd zou Nederland vorig jaar achtste zijn geworden in de WK-finale, maar volgens de zwemmers zit er nog meer in. „Het enige doel was nu om ons te kwalificeren voor de Spelen en niet tegen een diskwalificatie aan te lopen. Dus we kunnen zeker nog harder”, aldus de ploeg, die met Van Westering en Corbeau twee geboren Amerikanen telt.
Estafettezwemsters
Met goede tijden verzekerden de estafettezwemsters (4×100 vrij en 4×100 wissel) en de gemengde estafetteploeg (4×100 wissel) zich afgelopen zomer al vrijwel zeker van deelname aan de Spelen. De zwemsters pakten een week geleden op de 4×100 vrij al verrassend de wereldtitel in Doha, daarbij geholpen door een gebrek aan veel sterke deelnemers.
Op de 4×100 wissel plaatsten Kira Toussaint, Tes Schouten, Maaike de Waard en Kim Busch zich als vierde ook voor de finale (4.02,09). Met die wedstrijd worden de WK zondagavond afgesloten.
De 22-jarige Thomas Jansen werd op de 400 meter wisselslag gediskwalificeerd omdat hij aan het einde van zijn baan rugslag niet op zijn rug zwom. Zijn tijd was waarschijnlijk ook niet goed genoeg geweest voor een plek in de finale.
Op een na beste WK ooit
De langebaanzwemmers hebben van het matig bezette toernooi in Doha de op een na beste WK voor Nederland ooit gemaakt. Met een totale opbrengst van drie gouden medailles en drie zilveren bleven alleen de WK van 23 jaar geleden in Fukuoka nipt buiten bereik.
Wereldtitels waren er in Qatar voor de estafettevrouwen (4×100 vrij), Marrit Steenbergen (100 vrij) en Tes Schouten (200 school). Schouten (100 school), Caspar Corbeau (200 school) en de estafettemannen (4×100 wissel) voegden daar nog drie zilveren medailles aan toe.
Bij de WK van 2001 in Fukuoka pakte Inge de Bruijn drie keer goud (50 en 100 vrij en 50 vlinderslag) en Pieter van den Hoogenband drie keer zilver (50, 100 en 200 vrij). Ook de estafettezwemmers werden tweede, op de 4×100 vrij.
Deels profiteerden de op volle sterkte afgereisde Nederlanders van het feit dat veel andere zwemmers kozen voor een andere voorbereiding op de Olympische Spelen over minder dan een half jaar. Maar met Nederlandse records lieten met name Steenbergen en Schouten zien op een hoog niveau te presteren. Vorig jaar op de WK eindigde Oranje op drie medailles: zilver voor Arno Kamminga en brons voor Steenbergen en Schouten.
Buiten het zwembad kroonde Sharon van Rouwendaal zich bij deze WK in Doha op zowel de 5 als 10 kilometer in het open water tot wereldkampioen. Noortje en Bregje de Brouwer pakten bij de duetten vrije kür de eerste Nederlandse WK-medaille ooit bij het synchroonzwemmen (zilver). De waterpolosters werden onttroond als wereldkampioen en eindigden als vijfde.
Met hun successen plaatsten de zusjes De Brouwer en Van Rouwendaal zich ook meteen voor de Spelen van Parijs. Bij de langebaanzwemmers gold dat voor de estafettemannen op de 4×100 wissel en Kai van Westering op de 200 meter rugslag.
