JOHANNESBURG – Enerzijds de herovering van het wereldkampioenschap door bokser Muhammad Ali op George Foreman, anderzijds een weergaloos spektakel: de ’Rumble in the Jungle’ in de Democratische Republiek Congo, exact vijftig jaar geleden.
De toen 7-jarige oud-bokser Regilio Tuur (56) zit op 30 oktober 1974 samen met zijn ouders, broers en zussen aan de buis gekluisterd in Rotterdam. „Het was midden in de nacht”, herinnert Regilio zich. „Mijn vader was een bokser, en nu kregen we de kans om zijn helden te zien. We waren voor het eerst als gezin weer bij elkaar na emigratie uit Suriname, en dat maakte het extra speciaal.”
Bepalend moment
Regilio had al interesse voor boksen en trainde met zijn vader. „Na de Rumble in the Jungle wist ik dat ik professioneel bokser wilde worden. Het was een bepalend moment”, zegt Regilio nog steeds vol vuur. „Dat ik later als enige Nederlander wereldkampioen kon worden begon daar.”
Tekst gaat verder onder de foto.
Muhammad Ali tegen George Foreman in de bokswedstrijd die bekend kwam te staan als ’Rumble in the Jungle’.
En het was een bepalend moment voor de DRC dat toen Zaïre heette. ’Ali bomaye! Ali bomaye!’ scandeert een uitzinnige menigte oktober 1974 in hoofdstad Kinshasa; ’Ali, maak hem af! Ali, maak hem af!’ in Lingala. Dat deze historische match uitgerekend daar plaatsvond komt mede door president Mobutu Sese Seko die na een staatsgreep in 1960 aan de macht was gekomen.
Hij was het die het land hernoemde tot Zaïre, dat ’rivier’ betekent. Mobutu onderhield een cultuur van zelfverheerlijking met een hoed van luipaardvel, en was meedogenloos tegen iedereen die tegen hem durfde te zijn. Bekend zijn de verhalen over dat hij Concordes charterde om te gaan winkelen in Parijs. Een internationaal evenement in zijn land paste wel bij zijn cultus van grandeur.
Visioen van Don King
De Rumble in the Jungle begint als ene Don King (1931) in de afgetakelde Amerikaanse industriestad Cleveland het visioen krijgt om de moeder van alle bokswedstrijden te organiseren. Van hem komt de naam van de match. King zat tot dan toe in illegale gokhuizen, en belandde in de gevangenis vanwege doodslag. Tijdens zijn straf las hij veel in de gevangenisbibliotheek en kwam terug met het idee voor bokswedstrijden.
Tekst gaat verder onder de foto.
Muhammad Ali was uit vorm maar wist de bokswedstrijd tegen George Foreman toch te winnen.
Hij had een sympathie ontwikkeld voor de ’Black Power Movement’ in de jaren zestig en zeventig van de vorige eeuw in de VS. En uitgerekend wie voelde zich deel van die beweging? Muhammad Ali, die zich schaarde naast zwarte leiders als Malcolm X. Don King benaderde Foreman en Ali met het idee om de twee giganten tegen elkaar te laten uitkomen. Omdat een dergelijke match te duur zou zijn in de Verenigde Staten, kwam hij om onbekende redenen terecht bij Mobutu die graag de tien miljoen Dollar prijzengeld neerlegde om een match van die statuur naar Zaïre te krijgen.
Gevecht om wereldtitel
Ali voelde zich aangesproken om in moedercontinent Afrika te boksen tegen wereldkampioen George Foreman, om zo de kans te krijgen zijn wereldtitel terug te veroveren die hem was afgepakt omdat hij had geweigerd in Vietnam te gaan vechten. De superieure Foreman beschouwde het een peulenschil om zijn titel te verdedigen tegen de zeven jaar oudere Ali die in slechte vorm was. Don King wist met zijn charisma de partijen bij elkaar te krijgen, en zo werd in 1974 de boksring opgebouwd in het ’Stade du 20 Mai’ in Kinshasa met 60.000 zitplaatsen. ’Ali, bomaye! Ali, bomaye!’
Tekst gaat verder onder de foto.
Muhammad Ali (helemaal links) slaat George Foreman (helemaal rechts) op zijn rug tijdens de achtste ronde van hun wereldtitelbokswedstrijd zwaargewicht in 1974.
Knock-out
Regilio ziet de eerste rondes waarin Ali zwaar defensief bokste nog voor zich, en dat Ali keihard terugkwam in de zevende ronde. „Het was leven of dood”, zegt Regilio. „Ali was op z’n retour, en stond tegenover de jongere bulldozer Foreman.” Regilio zegt dat de ’rope-a-dope’ (in de touwen blijven hangen) een overlevingsstrategie was voor Ali. „Hij liet Foreman zich leeg slaan met stoten die energie kostten, maar niet te hard aankwamen. Zo kon hij Foreman in de achtste ronde knock-out geven.”
Regilio Tuur heeft Ali drie keer ontmoet. „De laatste keer was hij niet goed meer vanwege Parkinson”, betreurt Tuur. „Toch was ik blij voor hem omdat hij zoveel positieve invloed heeft gehad op mij en andere zwarte jongeren.”
Tekst gaat verder onder de foto.
Regilio Tuur keek als 7-jarige naar de bokswedstrijd tussen Muhammad Ali en George Foreman.
Na de ’Rumble in the Jungle’ verdedigde Ali tien keer zijn wereldtitel, waaronder tijdens de ’Thrilla in Manila’ in 1975 die hij won van Joe Frazier.
Muhammad Ali overleed in 2016, en volgens kenners is hij te lang doorgegaan. Het deed Regilio besluiten om vroeg te stoppen met boksen. „Iedere prijs heeft een prijs”, zegt hij. „De prijs die Ali heeft betaald is die van zijn gezondheid.” Vergeten is hij hem niet. „Hij is nog steeds mijn voorbeeld in mijn ondernemingen om zwarte jongeren vooruit te helpen.”
Bron: Telesport
