Twintig jaar geleden werden hij en zijn ploeg vol NBA-vedetten met speels gemak wereldkampioen, met wat toen bekend stond als het ‘Dream Team II’. Nu pakt de Verenigde Staten, dat gisteravond in de halve finale Litouwen met 96-68 opzijzette, zondagavond ten koste van Frankrijk of Servië opnieuw de WK-titel, zegt Alonzo Mourning. Al kun je van een eenvoudige klus niet meer spreken.
Tegenwoordig is de inmiddels 44-jarige Mourning, die naast zijn passie en intensiteit op het veld vooral ook bekend stond als een geweldige schotblokkende center, een van de vicevoorzitters van de ploeg waarvoor hij het grootste deel van zijn carrière uitkwam: Miami Heat. Ook doet hij veel liefdadigheidswerk voor kansarme jongeren, onder meer als ambassadeur van de Laureus Sport for Good Foundation. Daarnaast zet hij zich als astmapatiënt in voor de verbetering van de luchtkwaliteit door bijvoorbeeld in spotjes te figureren van de Nederlandse tapijtenfabrikant Desso en speelt hij regelmatig een rondje golf met de Amerikaanse president Obama.
Over wat hij bespreekt met Obama tijdens het golfen, wil hij overigens weinig kwijt (‘dat is privé’). Maar Mourning weet dat het moeilijke tijden zijn voor de president, al merkt hij daar niets van op de golfbaan. ‘Ik moet zeggen, met al die lastige kwesties aan z’n hoofd, dat hij toch vaak behoorlijk goed speelt. Je zou kunnen zeggen dat golfen voor hem een therapeutische werking heeft.’
Terug naar basketbal. Servië en Frankrijk maken vanavond uit wie er zondag in de finale mag spelen tegen de VS. Maken zij een kans?
‘De Verenigde Staten is favoriet, maar het wordt denk ik een gelijkopgaande wedstrijd. Het zal neerkomen op wie er de minste fouten maakt. Ik zie Team USA uiteindelijk wel gewoon winnen, de ploeg beschikt over de hele linie gezien toch over meer talent dan die andere teams, maar gemakkelijk wordt het zeker niet.’
Dat is wel eens anders geweest, zoals bij de Spelen van 1992 en het WK van 1994.
‘In die tijd hadden andere landen veel meer ontzag voor ons. Ik maakte deel uit van het succesvolle tweede ‘Dream Team’ in 1994. Het eerste Dream Team met spelers als Michael Jordan, Magic Johnson en Charles Barkley pakte twee jaar daarvoor goud bij de Olympische Spelen in Barcelona. Iedereen keek in die periode vol bewondering naar hoe wij zo eenvoudig elke ploeg onze wil oplegden. Die tijden zijn voorbij. Internationale spelers zijn nu veel meer gewend geraakt aan onze manier van basketballen en er spelen er nu ook aanzienlijk meer in de NBA. Ze zijn dus niet meer zo geïntimideerd als ze tegenover ons op het veld staan.’
‘Vanaf 1992 begonnen we onze beste spelers naar de grote toernooien te sturen. De noodzaak om dat te doen is de laatste jaren afgenomen. We weten dat we bij elk internationaal toernooi dat we nu spelen, ook al sturen we niet onze beste basketballers, nog altijd genoeg kans maken om te winnen.’
Naast de WK-titel won je in 2000 ook olympisch goud en je werd in 2006 NBA-kampioen met Miami Heat. Aan welke triomf hecht je de meeste waarde?
‘Ze zijn alle drie speciaal. Maar als ik bedenk hoe zwaar en moeilijk het was om kampioen te worden met de Heat, het eerste succes van de club, dan springt die titel er voor mij wel het meest uit.’
Je speelde tegen legendes als Michael Jordan, Karl Malone, Kobe Bryant enzovoorts. Maar wie was nou de beste waar je ooit tegenover hebt gestaan?
‘Michael Jordan en Hakeem Olajuwon. Ik hoef denk ik niet uit te leggen waarom Jordan de beste baketballer aller tijden is. Olajuwon, die met Houston Rockets twee NBA-titels pakte in 1994 en 1995, was heel snel voor iemand van zijn postuur en lengte. Hij was meer een small forward in het lichaam van een center. Als hij eenmaal de bal had, dan was hij door zijn spin moves (terugdraaiende bewegingen red.), zijn onvoorspelbaarheid en snelheid bijna niet af te stoppen.’
‘Ha, ik kan me hem nog goed herinneren. Ik speelde in 1992 mijn eerste professionele wedstrijd uit bij Indiana Pacers, met Smits als directe tegenstander. Ik kwam tot twaalf punten voor Charlotte Hornets en volgens mij hield ik hem onder de twintig punten. Hij beschikte over een geweldige touch en was erg moeilijk te verdedigen. We hebben gedurende onze carrières een aantal big time battles met elkaar uitgevochten. Echt een fantastische speler.’
ad.nl
