Yannick Leliendal werd op 23 april 2002 geboren in Amsterdam, maar groeide op in Paramaribo. ,,Dat voelt ook echt als thuiskomen”, zegt de inmiddels 23-jarige verdediger van FC Volendam die in het verleden uitkwam voor jeugdelftallen van Nederland en België, maar onlangs zijn debuut maakte voor het Surinaamse elftal.
,,Ik woonde in Paramaribo tot ik een jaar of tien was”, zegt Leliendal. ,,Daarna keerden we terug naar Europa en al snel ging ik met mijn moeder en stiefvader in België wonen. ,,Ik denk dat er wel veel verschil is tussen Suriname en Nederland of België. Zeker qua opvoeding. De cultuur is heel anders. Op jonge leeftijd was ik de hele tijd buiten aan het voetballen. Toen ik hier kwam, was dat anders. Dat komt ook doordat het hier kouder is.
” Yannick Leliendal blijkt over voetbaltalent te beschikken en komt in de jeugdopleiding van KRC Genk terecht. ,,Toen wij in België kwamen wonen heb ik daar een hele fijne tijd gehad. Uiteindelijk mocht ik bij Genk mijn eerste contract tekenen.”
Als het contract bij Genk afloopt, zit Yannick in een lastige periode. ,,Ik zat een beetje op het moment dat ik de stap naar het eerste elftal van Genk zou maken, maar kon ook een andere keuze maken. Er was interesse van Keulen in Duitsland, maar dat ging niet door. Uiteindelijk kwam ik bij VVV-Venlo terecht. Ik heb daar geen toptijd gehad. Na een half jaar werd ik verhuurd aan TOP Oss. Uiteindelijk ben ik naar FC Utrecht gegaan.” In de Domstad lijkt Leliendal zijn definitieve doorbraak in de eredivisie te gaan maken. Hij speelt veertig wedstrijden in Jong FC Utrecht en komt acht keer uit voor het eerste elftal. Maar dan gaat het mis. Media melden dat trainer Ron Jans besluit om Leliendal uit zijn selectie te zetten om disciplinaire redenen. ,,Wat in de media kwam is niet helemaal waar”, zegt de verdediger over die periode. Eigenlijk wil hij liever niet te diep in gaan op die periode. ,,Dat heeft geen zin. Ik ben nu in Volendam en heb het hier ontzettend naar mijn zin.”
,,Bij Volendam werk ik met een toptrainer: Rick Kruys. Ook technisch directeur Patrick Busby is een topper. Ik ben hier ontzettend goed opgevangen door alle mensen en ben heel blij dat ik voor Volendam mag spelen.” Ondertussen kwam er ook nog een oproep om voor het Surinaamse elftal te komen spelen. Leliendal reageerde positief op dit verzoek, waardoor hij nu drie verschillende landen heeft vertegenwoordigd. ,,Omdat mijn ouders allebei Surinaams zijn en ik daar heb gewoond mag ik spelen voor Suriname. Mijn jeugdopleiding heb ik bij Genk gehad, waardoor ik in de jeugdelftallen van België mocht voetballen. Maar omdat ik in Nederland geboren ben, mocht ik ook voor Nederlandse jeugdelftallen spelen.” Toch kiest Leliendal nu met hard en ziel voor het Surinaamse elftal, dat ook nog eens kans maakt om historie te schrijven. ,,Door veel mensen word ik gezien als iemand die half Nederlands en half Belgisch is, maar ik ben wie ik ben. En dat voelt vooral als iemand die Surinaams is. Ik voel mij verbonden met Suriname. De afgelopen vier jaar ben ik elke keer in december in Suriname geweest”, vertelt Leliendal. ,,Het voelt voor mij als thuis. Dan zijn we altijd een dag of tien vrij en vlieg ik naar Paramaribo. ,,Dan bezoek ik familie en vier ik lekker vakantie op het strand. Paramaribo is in de ochtend een hele drukke stad. Iedereen gaat naar de markt of aan het werk. Eigenlijk net zoals in Nederlandse steden. Het enige verschil is dat er bijna geen snelwegen zijn en mensen meer door elkaar heen lopen of op een andere manier bewegen.” ”
,,De interesse van de Surinaamse Voetbal Bond (SVB) speelde al toen ik bij Utrecht speelde, maar toen was ik er zelf nog niet klaar voor”, legt Leliendal uit. ,,Ik wilde eerst rust hebben en een stabiele speler zijn voor ik de keuze kon maken om voor Suriname te spelen.” Uiteindelijk was het assistent-trainer Michael Dingsdag die een belangrijke rol speelde. ,,Michael had contact met Brian Tevreden.” Tevreden is manager van Natio (Surinaams Elftal). ,,Michael Dingsdag heeft tegen Tevreden gezegd dat hij zou regelen dat hij mij de push zou geven om de focus ook op Suriname te leggen. ,,In de periode bij Utrecht kon ik ook nog voor Jong Oranje kiezen, maar daarna begon ik te denken aan Suriname. Toen ik eenmaal in Volendam gesetteld was en rust om mezelf gecreëerd had, was ik ook klaar voor die extra stap als international.”
Voor Leliendal is de keuze voor Suriname een logische. ,,Zolang ik kan spelen en mij gewaardeerd voel, is het goed. Bij Suriname is die kans het grootst. Daarnaast voel ik mij natuurlijk thuis in Suriname omdat ik er een groot deel van mijn jeugd heb doorgebracht en nog steeds regelmatig in Suriname kom als ik vakantie heb. Al had ik mij ook prima kunnen voelen bij Nederland of België. Maar het is Suriname geworden.” Inmiddels heeft Yannick Leliendal zijn debuut voor Natio gemaakt tegen de Dominicaanse Republiek. ,,Dat was om de Gold Cup.” Leliendal viel tijdens dat debuut op door een belangrijke rol te spelen. ,,Dat viel wel mee. Goed, ik haalde een bal van de lijn, maar ik vond dat dat door de media wel erg is opgeblazen.” Met Suriname kan Leliendal geschiedenis schrijven door voor het eerst in de historie van het land te plaatsen voor het wereldkampioenschap. ,,Dat zou natuurlijk supermooi zijn. Het WK is het hoogst haalbare. Als kind doomde je van een WK of de Champions League. Dat we met Suriname nu zo dicht bij die droom zijn is heel bijzonder. Het zou een droom zijn die uit komt en ik denk dat het hele land op zijn kop staat als het ons lukt. Maar we zijn er natuurlijk nog niet.”
,,Mijn persoonlijke doel is om mij verder te ontwikkelen als voetballer. Daarom moet ik zorgen dat ik veel speel bij Volendam. Het zou fantastisch zijn als ik daarna op het WK kan spelen. Dat zou de prachtige bekroning zijn.”
Geschreven door: Danny van de linden
