Door zijn aderen stroomt Filipijns en Jamaicaans bloed en zijn wieg stond in Canada. Toen Jonathan de Guzman als kind van 12 jaar naar Nederland verhuisde, had hij nooit durven dromen dat hij ooit eens in het oranje op het WK zou staan. Toch luistert de geboren Canadees vrijdag als basisspeler van het Nederlands elftal in Salvador naar het Wilhelmus. ‘Dit is een beloning voor de keuzes die ik heb gemaakt’, zegt de 26-jarige middenvelder.
De Guzman verhuisde als tiener met zijn ouders van Toronto naar Rotterdam, omdat hij als stagiair een kans kreeg bij Feyenoord. Hij leerde er vloeiend Nederlands, drong door tot de Rotterdamse hoofdmacht en ontwikkelde zich tot een van de beste middenvelders in de eredivisie. In 2008 ontving hij zijn Nederlandse paspoort, waarmee de deur naar Oranje open ging.
‘Ik heb meegedaan aan de Olympische Spelen in Peking, maar daarna bleef het heel stil rondom mij en het Nederlands elftal. Het heeft lang geduurd, maar ik ben blij dat ik toch geloof in mezelf heb gehad. Dat heeft tot dit geleid.’
Na twee Spaanse avontuurtjes bij Real Mallorca en Villarreal belandde De Guzman in 2012 bij Swansea City. ‘Die keuze is heel belangrijk geweest voor mijn carrière. Ik kreeg bij Swansea de kans om veel te spelen. Daardoor kwam ik weer in beeld bij Oranje en heb ik mijn debuut mogen maken.’ Het was bondscoach Louis van Gaal die De Guzman in februari 2013, bijna 5 jaar nadat hij zijn Nederlandse paspoort had ontvangen, liet debuteren tegen Italië.
Nu begint De Guzman als basisspeler van Oranje, met het nummer 8 op zijn rug, aan het WK in Brazilië. Een hamstringblessure leek nog even de plannen van Van Gaal met De Guzman in de war te schoppen, maar de middenvelder herstelde snel. ‘Gelukkig wel, ik voel me topfit. Eigenlijk al sinds we in Brazilië zijn. Ik had gewoon een paar dagen rust nodig en ben goed genezen. We zijn allemaal fit, gretig en goed voorbereid.’
Met zijn Filipijnse vader en Jamaicaanse moeder op de tribune begint de geboren Canadees aan de zijde van Nigel de Jong aan zijn eerste WK-wedstrijd, tegen wereldkampioen Spanje. ‘Iedereen weet wat hij moet doen als hij speelt of invalt, de bondscoach heeft op elke positie bepaalde accenten gelegd. We weten hoe Spanje speelt, met veel ‘tikkie-takkie’ en korte passjes. Ineens komen ze dan door het midden of de buitenkant door. Spanje heeft een heel sterk elftal, dat weet iedereen. Het wordt geen makkie, om het zo te zeggen. Net als iedereen wil ik wel heel graag op dit podium laten zien wat ik kan.’
