Als geen ander kent hij de slagen van de zweep. Aanvallers zijn pas zeker van hun zaak als de finishlijn onder hen door flitst. Zolang dat niet het geval is, kan een denderend peloton altijd terugkomen. Natuurlijk doet het pijn wanneer je van kilometer drie na de start tot kilometer twee voor de finish op kop hebt gereden. ,,Maar de kans dat een aanval slaagt is altijd maar héél klein”, erkent Pieter Weening in zijn dertiende jaar als prof.
Klassementsleider Vicenzo Nibali zag geen gevaar in deze ontsnapping en in het peloton wilde eigenlijk alleen Lampre met oud-wereldkampioen Rui Costa voor de dagzege gaan. Waar Houle al snel wegviel, was Jans van Rensburg de sterkere man op de steile klim en had Weening de meeste inhoud op het vlakkere werk.
,,Natuurlijk weet je dat een spel spelen er dan bij hoort”, aldus Weening. ,,Ik sloeg een paar keer de beurt over in de aanloop naar die steile klim. Daarna deed hij niets meer.”
In de laatste tien kilometer kreeg de Zuid-Afrikaan zelfs de opdracht om helemaal niet meer op kop te rijden. Hij had immers in het eerste peloton achter zich nog zijn Data Dimension-ploegmaat Edvald Boasson Hagen. ,,Ik heb die laatste tien kilometer het werk gedaan, maar natuurlijk rij je dan altijd nog een beetje op reserve. Je wilt toch nog wat krachten overhouden voor een sprint”, aldus de nieuwe kopman van Roompot – Oranje Peloton.
Op twee kilometer van de streep eindigde het sprookje. ,,Waren we allebei vol in de ontsnapping blijven geloven, dan waren we zeker uit het zicht van de achtervolgers gebleven”, aldus Weening. ,,Maar ja, ik kan Jans van Rensburg niks kwalijk nemen. Het is zijn ploegmaat Boasson Hagen die hier uiteindelijk de sprint en de rit wint. Dus hij heeft het fantastisch gedaan. Het is zuur, maar ik weet dat dit ook bij wielrennen hoort.”
Vincenzo Nibali blijft leider in het klassement. Tom Dumoulin staat nog altijd vierde op veertig seconden. Morgen is de slotrit in de Ronde van Oman aan de Corniche van Muscat.
Bron: Telesport
