PARIJS – Het is donderdagavond rond de klok van kwart over negen. Zo’n 15.000 toeschouwers in het kolkende zwemstadion La Défense kijken aandachtig naar het geweld in het water tijdens de finale van de 200 meter schoolslag. Na ruim twee minuten draaien – als een soort domino-effect – de hoofden naar het scorebord. Tes Schouten heeft een halve tel daarvoor aangetikt en maakt met haar hoofd dezelfde beweging. Weer een halve tel later ziet ze iets waar ze jaren zo hard voor werkte: Schouten heeft een olympische medaille (brons). „Alsjeblieft Mark, deze is voor jou.”
Olympische medailles zijn altijd mooi, welke kleur ze ook hebben, maar het brons van de schoolslagspecialiste vertelt een bijzonder verhaal. Dat komt ook binnen bij Mark Faber. Dit is niet alleen de medaille van de 23-jarige Schouten, maar ook die van hem. En dat weet de ervaren coach, want hij balt al snel na de finish zijn vuist.
Eind vorig jaar maakte de Nederlandse zwembond bekend dat er na anonieme klachten een onafhankelijk onderzoek was ingesteld naar het gedrag van Faber. De hele affaire heeft maanden geduurd en niet alleen heel veel met de coach gedaan, maar ook met de atleten. Schouten stond als een blok achter de man die haar traint, maar ook haar heeft de soap heel veel gedaan. Maanden hield Schouten haar mond over de kwestie, maar donderdagavond maakt ze van haar hart geen moordkuil.
Geen makkelijke maanden
„Ik kan niet wachten om hem zo te zien”, vertelt Schouten vlak na haar race. „De medaille van Caspar Corbeau en deze van mij bewijzen dat Mark gewoon een ongelofelijk goede coach is. Wat er nou wel of niet is gebeurd, Mark zijn hart zit op de goede plek. En kijk, Amsterdam (de vier atleten die Faber onder zijn hoede heeft, trainen in de hoofdstad, red.) heeft gewoon twee medailles. Ik had dit met geen andere coach kunnen doen.”Schouten vervolgt: „Ik weet hoe rot Mark zich het afgelopen jaar heeft gevoeld en daarom wilde ik dit ook heel graag voor hem doen. Het waren voor ons echt geen makkelijke maanden. Natuurlijk moest ik het alleen doen in het water, maar zonder hem was mij dit nooit gelukt. Ik wilde bewijzen dat hij een goede coach is. Dus alsjeblieft Mark, deze is voor jou. Je verdient deze medaille en bent geweldig.”
Als een raket ontwikkeld
Hoe knap de prestatie van de zwemster is, bewijst de geschiedenis. We moeten liefst veertig jaar terug in de tijd om te kijken wie haar voorganger was. In 1984 veroverde Petra van Staveren een gouden medaille op de 100 meter schoolslag, maar daarna heeft geen enkele Nederlandse vrouw een olympische medaille veroverd in deze discipline. Kate Douglass veroverde overigens de titel (2.19,24), vlak voor Tatjana Smith (2.19,60) en dus Schouten (2.21,05).
“Ik weet hoe rot hij zich het afgelopen jaar heeft gevoeld”
Dat Schouten zich de laatste jaren als een raket heeft ontwikkeld, is geen geheim meer. In 2021 plaatste ze zich niet op de 200 meter schoolslag voor de Olympische Spelen van Tokio. Op de 100 meter eindigde ze als 25e. Maar ze bleek een enorme groeibriljant.
Meer dan het 50 meter-bad
Anderhalf jaar later, op de WK Kortebaan in Melbourne, beleefde ze haar definitieve doorbraak, maar daarna liet ze al snel zien ook in het olympische 50-meter bad te kunnen strijden om de medailles. Op de afgelopen wereldkampioenschappen veroverde ze een zilveren medaille op 100 én de 200 meter schoolslag.
Schouten doet het op haar manier. Nee, ze is niet de sporter die met oogkleppen op voor het zwemmen leeft. Zou ze dat wel doen, dan had ze nu in Parijs niet op het podium gestaan. De vrolijke blondine is dol op haar sport, maar een streng regime waarin ze weinig vrijheden heeft, dat past simpelweg niet bij haar. Schouten heeft het nodig om soms gewoon even Tes te zijn. Met de vriendengroep naar het voetbalveld in Bodegraven om haar tweelingbroer aan te moedigen? Dan is Schouten op haar gelukkigst en wil ze even met niemand over zwemmen praten.
Begrijp haar niet verkeerd, Schouten zal geen training op 90% uitvoeren, maar voor haar is er meer dan het 50-meter bad. Ze heeft het altijd gezegd, haar familie en vrienden staan op 1 en daarna komt het zwemmen. Haar toverwoorden? Plezier en balans. Wanneer haar leven in balans is, zwemt ze op haar hardst. Dat bleek in de La Défense Arena waar Schouten zichtbaar genoot, maar waar ze na afloop ook opgelucht was dat het erop zat. „Dit was zo vet. Maar ik voel me nu ook een beetje gek. Een soort van leeg. Ik denk dat het allemaal nog een beetje moet indalen, maar de vreugdetranen gaan echt nog wel komen.”
Hoofdfoto: © ANP/HH
Bron: Telesport/Lisa Schoenmaker
